Melk en “The China Study” Feit of Fabel
Door Jan Duymelinck | Natuurlijke Gezondheid | 12 juli 2025
Toen ik The China Study las, nu 15 jaar geleden, dacht ik dat is het. De waarheid over voeding, kanker en dierlijke eiwitten. En vooral dat melk veel schadelijker is dan we altijd gedacht hebben. Maar vandaag kijk ik er met andere ogen naar.
Wat beweert The China Study eigenlijk?
In zijn bestseller The China Study (2005) beweert voedingswetenschapper Dr. T. Colin Campbell dat dierlijke eiwitten en in het bijzonder caseïne (het hoofdeiwit in melk) een belangrijke rol spelen in het ontstaan van chronische ziekten zoals kanker, hartziekten en diabetes.
Zijn conclusie is duidelijk plantaardige voeding is superieur voor onze gezondheid, en dierlijke producten zoals melk zijn niet alleen overbodig, maar mogelijk zelfs schadelijk.
Hij baseert zich op:
- Een grote epidemiologische studie in China (observatie van eetgewoonten en ziektepatronen)
- Dierproeven, waarbij hoge dosissen caseïne tumorgroei leken te bevorderen
.
Mijn eerste reactie toen en hoe ik er nu naar kijk
Ik geef toe het boek greep me. Controle over je gezondheid via voeding dat klonk logisch. De grafieken waren indrukwekkend.
Maar intussen ben ik 15 jaar praktijkervaring rijker. Ik begon de beweringen te toetsen aan:
- Andere wetenschappelijke publicaties
- Praktijkervaring met cliënten
- De realiteit van unieke lichaamstypes en metabole verschillen
En toen begon ik te twijfelen aan het absolute karakter van Campbell’s conclusies.
Welk is juist en wat moeten we nuanceren?
Wat wél waardevol is:
- De studie benadrukt het belang van plantaardige voeding (groenten, peulvruchten, volle granen)
- Ze maakt ons bewust van de invloed van levensstijl op ziektepreventie
- Ze waarschuwt terecht voor overmatige inname van dierlijke vetten en sterk bewerkte voeding
Wat moet worden genuanceerd:
- De link tussen caseïne en kanker werd enkel aangetoond in dierenstudies met extreme dosissen
- Correlaties (de samenhang tussen twee variabelen) zijn geen causaties (oorzaak en gevolg) dat een regio weinig melk drinkt én weinig kanker heeft, betekent niet automatisch dat melk de oorzaak is
- Alle dierlijke eiwitten worden over één kam geschoren, terwijl een bewerkte worst voedingskundig totaal iets anders is dan gestoomde vis of verse plattekaas
- Voor mensen met kanker bevat melk wel bouwstoffen die celgroei (ook van kankercellen) kunnen ondersteunen een belangrijk aandachtspunt in context
De moderne wetenschap over melk?
De huidige studies geven een gemengd maar genuanceerd beeld:
| Thema | Effect van melk |
| Botgezondheid | Neutraal tot licht positief (vooral in combinatie met lichaamsbeweging) |
| Kanker | Mogelijk licht verhoogd risico op prostaatkanker bij hoge inname; verlaagd risico op darmkanker |
| Hartgezondheid | Neutraal tot licht positief, vooral bij volle melkproducten |
| Acne | Zwakke link, voornamelijk bij magere melk |
| Spierbehoud | Positief effect, dankzij caseïne en leucine |
Kort samengevat: melk is geen superfood, toch is melk ook geen vergif. Het is een functioneel voedingsmiddel zeker als je het goed verdraagt en het past binnen een evenwichtig voedingspatroon.
Mijn conclusie vandaag
The China Study was voor mij een wake-upcall maar niet de ultieme waarheid.
Het boek heeft me geleerd om voeding kritisch te bekijken, maar het heeft me ook geleerd om de context niet te verliezen.
Melk is niet voor iedereen geschikt. Wie lactose-intolerant is of een overgevoeligheid heeft, vermijdt het best. Maar voor anderen kan melk vooral in zijn minst bewerkte vorm een waardevolle bron zijn van eiwitten, calcium en traag opneembare nutriënten.
En net dat is wat ik vandaag belangrijk vind geen dogma’s, maar begrijpen wat werkt voor jouw lichaam.
Meer weten?
Of lees ook de blog “Is melk voor het slapengaan eigenlijk zo slecht nog niet?”
Bezoek: www.natuurlijkegezondheid.be of schrijf je in op de nieuwsbrief.
“Niet wat je eet, maar hoe, waarom en in welke context je het eet dáár zit de waarheid.”